Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

зачита́ть сов., в разн. знач. зачыта́ць;

зачита́ть прика́з зачыта́ць зага́д;

зачита́ть чужу́ю кни́гу зачыта́ць чужу́ю кні́жку;

зачита́ться зачыта́цца.

зачи́тываниеI залічэ́нне, -ння ср., залі́чванне, -ння ср.; см. зачи́тыватьI.

зачи́тываниеII зачы́тванне, -ння ср.; см. зачи́тыватьII.

зачи́тыватьI несов. (к заче́сть) залі́чваць, заліча́ць;

зачи́тывать курсову́ю рабо́ту залі́чваць курсаву́ю рабо́ту.

зачи́тыватьII несов. (к зачита́ть) зачы́тваць.

зачи́тыватьсяI несов., страд. (к зачи́тыватьI) залі́чвацца, заліча́цца.

зачи́тыватьсяII несов., возвр., страд. (к зачита́ться, зачи́тыватьII) зачы́твацца.

зачиха́ть сов., разг. зачха́ць, пача́ць чхаць.

зачища́ть несов. зачышча́ць;