Verbum

диви́ться дзіві́цца, здзіўля́цца, дзівава́цца (з каго, чаго).

ди́вно нареч. дзі́ўна, дзіво́сна, цудо́ўна;

ди́вный дзі́ўны, дзіво́сны, цудо́ўны.

ди́во разг. дзі́ва, -ва ср.;

◊

ди́во ди́вное нар.-поэт. дзі́ва-дзі́ўнае;

ди́ву дава́ться дзіві́цца;

на ди́во на дзі́ва;

что за ди́во што за дзі́ва.

дигита́лис бот., фарм. дыгіта́ліс, -су м.

дидакти́зм книжн. дыдакты́зм, -му м.

дида́ктик пед. дыда́ктык, -ка м.;

дида́ктика дыда́ктыка, -кі ж.;

дидакти́ческий, дидакти́чный дыдакты́чны.

дие́з муз. дые́з, -за м.;