ди́во разг. дзі́ва, -ва ср.;

◊

ди́во ди́вное нар.-поэт. дзі́ва-дзі́ўнае;

ди́ву дава́ться дзіві́цца;

на ди́во на дзі́ва;

что за ди́во што за дзі́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)