Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

trza

гл. trzeba

trzask, ~u

м. трэск;

trzask prask i gotowe — раз-два і гатова

trzaska

trzask|a

ж. трэска, шчэпка;

gdzie drwa rąbią, tam ~i lecą — дзе лес сякуць, там трэскі ляцяць

trzaskać

trzaska|ć

незак.

1. трашчаць; патрэскваць;

trzaskać mi w stawach — у мяне трашчаць суставы;

2. ляпаць; ляскаць;

~ć drzwiami — ляпаць (ляскаць) дзвярыма;

~ć obcasami — шчоўкаць абцасамі;

3. трэскацца; лопацца;

4. разм. удараць; біць;

~ć pięścią w stół — біць кулаком аб стол

trzaskający

1. які трашчыць;

2. траскучы;

mróz trzaskający — люты мароз

trzasnąć

зак.

1. трэснуць, лопнуць;

2. ляпнуць; ляснуць (дзвярыма);

3. разм. ударыць

trząść

незак.

1. трэсці, калаціць;

febra go trzęsie — яго калоціць (трасе) ліхаманка;

2. трэсці; абтрасаць (плады);

3. перан. кіраваць

trząść się

незак.

1. трэсціся, калаціцца; дрыжаць;

trząść się ze śmiechu — трэсціся ад смеху;

trząść się z zimna — дрыжаць ад холаду;

2. трэсціся, калаціцца; дрыжаць (над кім/чым);

3. трэсціся (на чым; у чым)

trzcina

ж. бат. трыснёг, трысцё; чарот (Phragmites Adans.);

trzcina cukrowa — цукровы трыснёг (Saccharum L.);

trzcina błotna — чарот

trzciniak

м. заал. чарацянка (Acrocephalus)