trzaskać

trzaska|ć

незак.

1. трашчаць; патрэскваць;

trzaskać mi w stawach — у мяне трашчаць суставы;

2. ляпаць; ляскаць;

~ć drzwiami — ляпаць (ляскаць) дзвярыма;

~ć obcasami — шчоўкаць абцасамі;

3. трэскацца; лопацца;

4. разм. удараць; біць;

~ć pięścią w stół — біць кулаком аб стол

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)