Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

skóra

skór|a

ж.

1. скура;

spierzchnięta (popękana) ~a na rękach — парэпаная (патрэсканая) скура на руках;

~a surowa — нявырабленая скура;

~a cielęca wyprawiona — вырабленая цялячая скура;

garbować ~ę — а) вырабляць скуру;

лупцаваць;

2. шкура (здзёртая);

~a owcza — авечая скура, аўчына;

obedrzeć ze ~y — здзерці шкуру;

drżeć o swoją ~ę — дрыжаць за сваю шкуру;

komu wyłoić — спусціць шкуру з каго;

dać w ~ę — адлупцаваць;

czuć przez ~ę — скурай чуць; прадчуваць;

wilk w owczej ~ze — воўк у авечай шкуры

skórguma

ж. скураліт

skórka

skórk|a

ж.

1. скурка;

2. шкурка;

~i wiewiórcze — вавёркавыя шкуркі;

nie warta ~a za wyprawkę — не варта аўчынка вырабу;

3. скарынка;

~a od chleba — скарынка хлеба

skórkowy

skórkow|y

скураны;

rękawiczki ~e — лайкавыя пальчаткі

skórny

skórn|y

наскурны, скурны;

wysypka ~a — высыпка, сып;

choroby ~e — скурныя хваробы

skórzany

скураны