skóra
skór|a
ж.
1. скура;
spierzchnięta (popękana) ~a na rękach — парэпаная (патрэсканая) скура на руках;
~a surowa — нявырабленая скура;
~a cielęca wyprawiona — вырабленая цялячая скура;
garbować ~ę — а) вырабляць скуру;
лупцаваць;
2. шкура (здзёртая);
~a owcza — авечая скура, аўчына;
obedrzeć ze ~y — здзерці шкуру;
drżeć o swoją ~ę — дрыжаць за сваю шкуру;
~ę komu wyłoić — спусціць шкуру з каго;
dać w ~ę — адлупцаваць;
czuć przez ~ę — скурай чуць; прадчуваць;
wilk w owczej ~ze — воўк у авечай шкуры
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)