Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

sraczka

sraczk|a

ж. разм. панос; дрыстун;

mieć ~ę — мець панос; дрыстаць

srebrnawy

серабрысты

srebrnik

м. сярэбранік;

sprzedać za trzydzieści ~ów — прадаць за трыццаць сярэбранікаў

srebrny

srebrn|y

сярэбраны; срэбны; ~e wesele — срэбнае вяселле;

Srebrny Glob астр. Месяц

srebro

srebr|o

н.

1. серабро; срэбра;

powlec ~em — пасерабрыць;

2. зборн. серабро; срэбныя вырабы (манеты і да т.п.);

~a stołowe — сталовае срэбра;

żywe ~o — а) ртуць;

жыўчык; непаседа; гарэза

srebrzyć

незак. серабрыць

srebrzyć się

незак. серабрыцца

srebrzysty

серабрысты;

srebrzysty krążek — кампактны дыск; кампакт-дыск

srodze

1. люта, жорстка,;

2. вельмі, дужа, надта

srogi

суровы; жорсткі;

srogi los — суровы лёс