Verbum

pęd, ~u

м.

1. імклівы, хуткі рух; бег; палёт;

2. імкненне; памкненне;

3. парастак;

4. фіз. імпульс;

owczy pęd — статкавае пачуццё;

nabrać ~u уст. разагнацца

pędnia

ж. тэх. трансмісія; прывод

pędny :

materiał pędny — паліва

pędrak

м.

1. лічынка хрушча;

2. малыш, карапуз

pędzel

м. пэндзаль

pędzelek

м. пэндзлік

pędzić

незак.

1. гнаць;

pędzić konie do wody — гнаць каней да вады;

pędzić kogo do roboty перан. прымушаць працаваць каго;

2. імчацца;

pędzić co koń wyskoczy — імчацца з усіх сіл;

3. гнацца;

pędzić za kim — гнацца за кім;

4. гнаць;

pędzić wódkę — гнаць самагонку;

pędzić życie burzliwe — весці бурнае жыццё

pędziwiatr

м. разм. ветрагон