Verbum

kształcenie

н.

1. навучанне;

2. станаўленне, развіццё;

kształcenie charakteru — станаўленне характару

kształcić

kształc|ić

незак. адукаваць, навучаць;

~ić na prawnika — вучыць на юрыста;

podróże ~ą — падарожжы развіваюць

kształcić się

незак. вучыцца

kształt

kształ|t, ~u

м. форма;

w ~cie serca — у форме сэрца;

coś na ~t ... — нешта накшталт...

kształtny

стройны, зграбны

kształtować

kształt|ować

незак. фарміраваць; вызначаць;

prasa ~uje opinię publiczną — прэса фарміруе грамадскую думку

kształtować się

kształt|ować się

незак. фармавацца; складвацца; вызначацца;

bezrobocie ~uje się na poziomie dwudziestu procent — беспрацоўе складваецца на ўзроўні дваццаці працэнтаў

kształtowanie

н. фарміраванне;

kształtowanie charakteru — фарміраванне характару