Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąceęghiklłmnoóprstuwy.
aąęoóuy

kłócić

незак.

1. боўтаць, узбоўтваць;

2. сварыць

kłócić się

kłóc|ić się

незак.

1. сварыцца; спрачацца;

2. не падыходзіць; не спалучацца; не гарманізаваць;

kolory się ~ą — колеры не падыходзяць (не спалучаюцца)

kłódka

ж. вісячы замок

kłótliwość

ж. сварлівасць; звяглівасць

kłótliwy

сварлівы; звяглівы

kłótnia

kłótni|a

ж. сварка, калатня;

kłótnia z sąsiadem — сварка з суседам;

rodzinne ~e — сямейныя сваркі

kłótnica

ж. склочніца, звадніца

kłótnik

м. склочнік, зваднік