kłócić się
kłóc|ić się1. сварыцца; спрачацца;
2. не падыходзіць; не спалучацца; не гарманізаваць;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
kłócić się
kłóc|ić się1. сварыцца; спрачацца;
2. не падыходзіць; не спалучацца; не гарманізаваць;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)