chrabąszcz
м.
1. заал. хрушч;
2. перан. малыш
chrapać
незак.
1. храпці;
2. хрыпець
chrapanie
н.
1. храп; храпенне;
2. хрыпенне; хрып
chrapki
мн. (адз. ~a ж.) храпкі; ноздры;
mieć ~ę na co — мець апетыт на што; хацець што
chrapliwy
хрыплы
chrapy
мн. (адз.~a ж.) ноздры; храпы
chrobot, ~u
м. скрабанне; шамаценне; трэск;
chrobot myszy — скрабанне (шамаценне) мышы
chrobotać
незак. скрэбці; шамацець
chrobry
кніжн. храбры; смелы; мужны; доблесны
chrom, ~u
хром
хром (від скуры для абутку)