chód, chodu
м.
1. хада; паходка;
lekki chód — лёгкая хада (паходка);
kaczy (kaczkowaty) chód — качыная хада;
mieć chody — ляцець; вельмі шпарка ісці;
ależ masz chody — ну ты і ляціш;
2. ход; рух; функцыянаванне (пра механізмы);
~zegarka — ход гадзінніка;
(być) na chodzie — працаваць; функцыянаваць;
motor był na chodzie — матор працаваў;
3.
chody мн. паляўн. звярыныя сцежкі;
podziemne chody kreta — падземныя хады крата;
4.
chody мн. спарт. спартыўная хада;
5. ход (перасоўванне фігуры, фішкі ў гульні);
chód konem шахм. ход канём;
mieć chody разм. мець сувязі
chór, ~u
м. хор;
śpiewać ~em — спяваць хорам;
chór mieszany — змешаны хор
chóralny
харавы;
śpiew chóralny — харавы спеў
chów, chowu
м. гадоўля; вырошчванне;
chów bydła — жывёлагадоўля;
chów świn — свінагадоўля;
chów ptactwa domowego — птушкагадоўля;
swego chowu — сваёй гадоўлі;
domowego chowu іран. сваёй гадоўлі; дамарослы