Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

chcieć

незак. хацець; жадаць;

chcąc nie chcąc — хочаш не хочаш; воляй-няволяй; хоцькі-няхоцькі;

niech co chce będzie — няхай будзе, што будзе;

nie chce mi się — (мне) не хочацца;

chce mi się siusiu разм. я хачу пі-пі;

chce mi się spać (pić) — мне хочацца спаць (піць);

chcę, żeby on tam pojechał — я хачу, каб ён паехаў туды;

jak chcesz — як хочаш

chciwie

хціва, прагна

chciwiec

м. хцівец, прагны, прагавіты; карысталюбец, карыслівец

chciwość

ж. хцівасць, прагавітасць, прагнасць; карысталюбства, карыслівасць

chciwy

хцівы, прагны, прагавіты; сквапны; kto

chciwy zemsty — хто прагне помсты;

chciwy na pieniądze — хцівы да грошай