Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąeęilłmnoópruyz-.
bcdefghjklłmnńrstz

buzia

buzi|a

ж.

1. роцік, раток;

2. тварык; мордачка;

~a w ciup — вусны банцікам;

dać buzia разм. пацалаваць; даць бусю;

daj mi ~ę — дазволь цябе пацалаваць;

rozdziawić ~ę — раззявіць зяпу

buziak

м.

1. тварык; мордачка;

2. пацалунак; буся;

dać ~a — пацалаваць; даць бусю

buzować

незак. палаць, палыхаць, бушаваць (пра агонь)

buzować się

незак. гарэць