Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

bungalow, ~u

м. або нескл. н. бунгала

bunkier

bunk|ier

м.

1. вайск. бункер; бліндаж;

2. карцэр; камера-адзіночка;

3. ~ru мар., тэх. бункер

bunt, ~u

м. бунт;

wzniecać bunt — узнімаць (падымаць) бунт

buntować

незак. падбухторваць да бунту

buntować się

незак. бунтаваць; не згаджацца; пярэчыць

buntowanie

н. бунтаванне; бунтарства

buntowniczy

бунтарскі; мяцежны

buntownik

м. бунтаўшчык, мяцежнік, паўстанец, бунтаўнік, бунтар; баламутнік