Verbum

bęben

м. барабан;

walić w bęben — лупіць у барабан

bębenek

м.

1. барабанчык, бубен;

2. тэх. барабан;

3. пяльцы;

4. анат. барабанная перапонка

bębenkowy

барабанны;

błona ~a анат. барабанная перапонка

bębnić

незак.

1. барабаніць; біць у барабан;

2. разм. барабаніць; тарабаніць;

~ić na fortepianie — тарабаніць на піяніна;

3. разм. гаварыць; паўтараць; бубнець; разносіць (весткі, навіны);

o zdarzeniu ~ą w całym mieście — пра здарэнне гаворыць увесь горад

bęc !

бух!

bęcwał

м. дурань, асталоп, ёлуп

Będzin

м. г. Бэндзін

bękart

м.

1. пагард. байструк; пазашлюбнае дзіця;

2. палігр. вісячы радок