Verbum

umorusany

запэцканы, мурзаты

umorzenie

н.

1. пагашэнне; ануляванне; скасаванне;

umorzenie kredytu — ануляванне крэдыту;

umorzenie należności — пагашэнне запазычанасці;

umorzenie środków trwałych — ліквідацыя асноўных фондаў;

umorzenie długów — пагашэнне даўгоў;

2. спыненне (справы)

umorzyć

зак.

1. пагасіць, ануляваць;

2. спыніць;

umorzyć sprawę — спыніць справу;

3. замарыць

umotywować

незак. матываваць; абгрунтаваць

umotywowanie

н. матываванне; матывацыя; абгрунтаванне

umotywowany

матываваны, абгрунтаваны

umowa

umow|a

ж. умова, дамова, дагавор, пагадненне, кантракт;

~a celna — мытны дагавор;

~а dwustronna — двухбаковы дагавор;

~a handlowa — гандлёвы дагавор; гандлёвае пагадненне;

~a kupna-sprzedaży — дагавор куплі-продажу;

~а o pracę — працоўнае пагадненне;

~a o wymianie towarowej — дагавор (пагадненне) аб тавараабмене;

~а wstępna — папярэдні дагавор;

podpisać ~ę — падпісаць дагавор;

sporządzić ~ę — аформіць (скласці) дагавор;

cicha ~a — маўклівае паразуменне;

~a na piśmie — пісьмовы дагавор;

~a zbiorowa — калектыўны дагавор;

w myśl ~y — згодна з дагаворам;

zgodnie z ~ą — адпаведна з дамовай;

wbrew ~ie — насуперак дагавору;

zawrzeć ~ę — заключыць (падпісаць) дагавор;

zerwać ~ę — скасаваць дагавор;

dobijać ~y — ударыць па руках, заключыць здзелку (угоду)

umowność

ж. умоўнасць

umowny

умоўны;

znak umowny — умоўны знак

umożliwić

зак. зрабіць магчымым, даць магчымасць