Verbum

powlec się

powle|c się

зак.

1. паплесціся, пацягнуцца;

~c się drogą — паплесціся па дарозе;

2. пакрыцца, пацягнуцца;

oczy mgłą się ~kły — вочы затуманіліся

powlekać

незак.

1. валачы, цягнуць;

2. нацягваць, надзяваць;

3. пакрываць;

гл. powlec

powłoczka

ж.

1. навалочка; чахол на коўдру;

2. абалонка

powłoka

ж.

1. абалонка, покрыва; павалока;

powłoka ochronna — ахоўная абалонка;

powłoka wodna геагр. гідрасфера;

2. навалочка; чахол на коўдру

powłóczyć

незак. валачыць, цягаць; соўгаць;

powłóczyć nogami — валачыць ногі, шорхаць нагамі

powłóczysty

powłóczyst|y

доўгі;

szata ~a кніжн. доўгае адзенне;

spojrzenie ~e — погляд з павалокай

powodować

powod|ować

незак.

1. co выклікаць што; быць прычынай чаго; цягнуць за сабой;

niedbalstwo ~uje wypadki — нядбайнасць выклікае (цягне за сабою) няшчасныя здарэнні; нядбайнасць прыводзіць да няшчасных выпадкаў;

2. kim/czym уст. кіраваць кім/чым, уплываць на каго/што;

zawiść nim ~uje — ім кіруе зайздрасць

powodować się

незак. кіравацца;

powodować się sympatią do kogo — кіравацца пачуццём сімпатыі да каго

powodzenie

powodzeni|e

н. удача, поспех;

z ~em — з поспехам; паспяхова;

życzyć ~a — жадаць удачы (поспеху);

nie mieć ~a — не мець поспеху;

~a! — удачы!

powodzianin

м. пацярпелы ад паводкі