Verbum

ogrodnik

м.

1. садоўнік;

2. агароднік

ogrodowizna

ж. (а)гародніна

ogrodowy

ogrodow|y

1. садовы;

2. агародны;

ziemia ~a — зямля, прыдатная для агарода ці сада

ogrodzenie

н. агароджа

ogrodzić

зак. абрагадзіць

ogrom, ~u

м. веліч, вялікасць;

ogrom miasta — веліч горада;

ogrom wiadomości — веліч ведаў;

ogrom nieszczęść — страшнае гора

ogromnie

вельмі, надта, надзвычай

ogromność

ж. велічэзнасць, велізарнасць, бязмернасць

ogromny

вялізны, велічэзны, велізарны

ogród, ~odu

ogr|ód

м.

1. сад;

~ód owocowy — фруктовы сад;

~ód warzywny — агарод;

zimowy ~ód — зімовы сад;

wiszące ~ody — вісячыя сады;

2. парк; сад;

~ód botaniczny — батанічны сад;

~ód zoologiczny — заапарк;

гл. sad