Verbum

pojednać

зак. прымірыць, памірыць

pojednać się

зак. прымірыцца, памірыцца

pojednanie

н. прымірэнне

pojednawca

м. прымірыцель

pojednawczy

прымірэнчы;

ton pojednawczy — прымірэнчы тон

pojedynczo

па адным, паасобку; асобна

pojedynczy

1. адзіночны;

gra ~a спарт. адзіночная гульня;

2. грам. адзіночны;

liczba ~a грам. адзіночны лік

pojedynek, ~ku

м.

1. дуэль; двубой; паядынак;

2. адзінаборства

pojedynka

ж.

1. аднамесны пакой;

2. камера-адзіночка;

w ~ę — а) па адным;

у адзіночку; самотна

pojedynkować się

незак. біцца (страляцца) на дуэлі