Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

poprawczy

папраўчы;

dom poprawczy — папраўчы дом

poprawiać

незак. папраўляць

poprawiać się

незак. папраўляцца, здаравець

poprawić

зак.

1. паправіць;

2. (памылку) выправіць; (настрой) палепшыць

poprawić się

зак.

1. палепшыцца, выправіцца, паправіцца;

2. паправіцца, паздаравець, ачуняць

poprawka

ж.

1. папраўка;

2. пераздача экзамена

poprawkowy :

egzamin poprawkowy — пераздача экзамена

poprawnie

1. правільна; слушна;

mówić poprawnie — правільна гаварыць;

2. карэктна;

zachowywać się poprawnie — карэктна трымацца

poprawność

ж.

1. правільнасць; слушнасць;

poprawność języka — правільнасць мовы;

2. карэктнасць

poprawny

1. правільны; слушны;

2. карэктны