pocić się
незак.
1. пацець;
2. перан. карпець, гарбець (над чым)
pociec
зак. пацячы; паліцца; заструменіць
pociecha
pociech|a
ж.
1. суцяшэнне; уцеха, радасць;
na ~ę — на суцяшэнне;
2. (пра дзіця) малыш; малышок;
mieć sto pociecha z kim — смяяцца з каго;
mała (niewielka) z tego ~a — ад гэтага мала карысці
pociemnić
зак. прыцьміць; зацямніць
pocierać
незак. паціраць;
pocierać czoło dłonią — паціраць лоб рукой
pocierpnąć
зак. здранцвець; знямець; сшэрхнуць