Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aącdeęfhiklłnoóprstuwy-.
bcćdefghijklłmnńoprsśtuwzż

pobudzający

узбуджальны;

środek pobudzający — узбуджальны сродак

pobudzenie

н.

1. выкліканне; стымуляванне;

2. фізіял.узбуджэнне

pobudzić

зак.

1. выклікаць; падахвоціць; заахвоціць; стымуляваць;

pobudzić do śmiechu — выклікаць смех;

2. пабудзіць; разбудзіць

pobyć

зак. пабыць

pobyt, ~u

м. знаходжанне; пражыванне;

miejsce ~u — месца знаходжання;

pobyt stały (tymczasowy) — сталае (часовае) знаходжанне (пражыванне)

pobytowy

pobytow|y

які звязаны з пражываннем (знаходжаннем);

wiza ~a — часовая віза

pocałować

зак. пацалаваць;

pocałować klamkę — пацалаваць у прабой;

pocałuj mnie gdzieś груб. пацалуй мяне ў адно месца

pocałować się

зак. пацалавацца

pocałunek, ~ku

pocałun|ek

м. пацалунак

pocechować

зак. памеціць; паставіць кляймо