Verbum

obtłuc

зак.

1. адбіць; адкалоць; абабіць;

2. разм. пабіць; набіць

obtłukiwać

незак.

1. адбіваць; адколваць;

2. разм. біць; калаціць

obtoczyć

зак.

1. абкаціць; абкачаць;

2. абтачыць

obtykać

зак.

1. канапаціць затыкаць;

2. абтыкаць

obuch

м. абух;

walić ~em — біць абухом

obuć

зак. абуць

obuć się

зак. абуцца

obudowa

ж.

1. тэх. абшыўка; ашалёўка;

2. горн. умацаванне;

obudowa drewniana — драўлянае ўмацаванне;

obudowa metalowa — металічнае ўмацаванне

obudować

зак.

1. забудаваць;

2. горн. збудаваць (паставіць) умацаванне

obudzić

зак.

1. пабудзіць, разбудзіць;

2. перан. абудзіць, узбудзіць; выклікаць;

obudzić zainteresowanie — выклікаць зацікаўленасць