Verbum

kierunek, ~ku

kierun|ek

м.

1. кірунак; напрамак; курс;

w tym ~ku — у гэтым напрамку;

w przeciwnym ~ku — у супрацьлеглым напрамку (кірунку);

2. перан. кірунак, плынь;

~ek filozoficzny — філасофскі кірунак, філасофская плынь;

3. уст. кіраўніцтва;

pracować pod czyim ~kiem — працаваць пад чыім кіраўніцтвам;

mieć zdolności w ~ku czego — мець здольнасці да чаго

kierunkowość

ж. накіраванасць

kierunkowskaz

м.

1. паказальнік кірунку; дарожны ўказальнік;

2. аўт. сігнал павароту;

włączyć kierunkowskaz — уключыць сігнал павароту

kierunkowy

кірункавы, напрамкавы

kiesa

ж.

1. уст. машонка; каліта;

2. перан. капітал; грошы

kieszeń

kiesze|ń

ж. кішэнь;

tylna (wewnętrzna) ~ń — задняя (унутраная) кішэнь;

płacić z własnej ~ni — плаціць з уласнай кішэні;

pustki w ~ni — пуста ў кішэні;

siedzieć u kogo w ~ni — сядзець у каго на шыі;

znać kogo jak własną ~ń — ведаць каго як свае пяць пальцаў; ведаць каго як аблупленага;

to nie na moją ~ń — гэта мне не па кішэні; я не магу сабе гэтага дазволіць;

uderzać po ~ni — біць па кішэні

kieszonka

ж. кішэнька

kieszonkowiec

м.

1. разм. кішэннік, кішэнны злодзей;

2. разм. кішэнная кніга

kieszonkowy

kieszonkow|y

1. кішэнны;

zegarek ~y — кішэнны гадзіннік;

złodziej ~y — кішэнны злодзей; кішэннік;

2. ~e н. кішэнныя грошы