kierunek, ~ku

kierun|ek

м.

1. кірунак; напрамак; курс;

w tym ~ku — у гэтым напрамку;

w przeciwnym ~ku — у супрацьлеглым напрамку (кірунку);

2. перан. кірунак, плынь;

~ek filozoficzny — філасофскі кірунак, філасофская плынь;

3. уст. кіраўніцтва;

pracować pod czyim ~kiem — працаваць пад чыім кіраўніцтвам;

mieć zdolności w ~ku czego — мець здольнасці да чаго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)