Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

podniecać

незак.

1. раздражняць; распальваць;

2. узбуджаць; хваляваць

podniecać się

незак. узбуджацца; хвалявацца

podniecający

podniecając|y

узбуджальны; хвалюючы;

środki ~e — узбуджальныя сродкі

podniecenie

н.

1. распальванне;

2. узбуджанасць;

3. юрлівасць

podniecić

зак.

1. распаліць;

2. узбудзіць

podniecić się

зак. узбудзіцца, распаліцца; усхвалявацца

podniecony

узбужданы; распалены

podniesienie

н.

1. узвышэнне;

2. павышэнне, падняцце;

podniesienie stopy życiowej — павышэнне жыццёвага ўзроўню;

głosować przez podniesienie rąk — галасаваць падняццем рук

podnieść

зак.

1. паднесці, падняць; ускінуць;

podnieść zagadnienie — узняць праблему (пытанне);

2. павысіць; павялічыць;

podnieść głos — павысіць голас;

podnieść cenę — павысіць цану;

3. мат. узвесці;

podnieść do potęgi — узвесці ў ступень

podnieść się

зак.

1. падняцца, устаць; узвіцца;

2. падняцца; павысіцца