uczulenie
н.
1. павышаная адчувальнасць; успрымальнасць;
2. мед. алергія;
mieć uczulenie na co — мець алергію на што;
uczulenie na kurz — алергія на пыл
uczuleniowy
uczuleniow|y
алергічны;
wysypka ~a — алергічная высыпка
uczulony
1. звышадчувальны;
2. які мае алергію;
jestem uczulony na mleko — у мяне алергія на малако
uczyć
незак.
1. czego вучыць, навучаць чаму;
uczyć kogo matematyki (polskiego) — вучыць каго матэматыцы (польскай мове);
2. выкладаць;
uczyć w podstawówce — выкладаць у сярэдняй школе;
3. павучаць;
nie ucz ojca dzieci robić — не вучы акуня (качаня) плаваць
uczyć się
незак.
1. вучыцца, навучацца;
uczyć się dobrze (źle) — добра (дрэнна) вучыцца;
uczyć się do egzaminu — рыхтавацца да экзамена;
2. вучыць, вывучаць;
uczyć się języka hiszpańskiego — вывучаць іспанскую мову;
uczyć się lekcji — вучыць (рыхтаваць) урокі;
uczyć się o gadach — вывучаць змей
uczynek, ~ku
uczyn|ek
м. учынак;
dobry ~ek — добры ўчынак;
schwytać (złapać) na gorącym ~ku — злавіць на месцы злачынства; злавіць па гарачых слядах
uczynić
uczyni|ć
зак. кніжн. зрабіць;
~ł ruch głową — ён паварушыў галавой; ён зрабіў рух галавой;
~ć życie piekłem — ператварыць жыццё ў пекла