powiedzenie
н.
1. выказванне;
2. выраз; выслоўе; афарызм;
trafne powiedzenie — трапнае слоўца;
nad wszelkie powiedzenie уст. невымоўна
powiedzieć
powiedz|ieć
зак. сказаць; вымавіць;
co chcesz przez to ~ieć? — што ты хочаш гэтым сказаць?;
~my — скажам;
że tak powiem — так бы мовіць
powiedzonko
н. разм. прымаўка, афарызм, показка
powieka
powiek|a
ж. павека;
zamknąć ~i — а) заплюшчыць вочы;
перан. памерці
powielać
незак. памнажаць; рабіць копіі
powiernica
ж.
1. сардэчная сяброўка; тайка; таечка;
2. пасярэдніца; давераная асоба
powiernictwo
н.
1. юр. прадстаўніцтва;
2. паліт. міжнародная апека
powierniczy
powiernicz|y
1. даверны;
2. падапечны;
obszary ~e — падмандатныя тэрыторыі
powiernik
м.
1. сардэчны сябар; прыяцель;
2. юр. пасярэднік; давераная асоба