Verbum

potłuczenie

н.

1. біццё; разбіванне;

2. выцятае месца

potłumaczyć

зак. перакласці

potnieć

незак. пацець

potocznie

звычайна

potoczny

звычайны; звыклы; штодзённы;

język — гутарковая мова

potoczyć

зак. пакаціць

potoczyć się

potoczy|ć się

зак.

1. пакаціцца; паехаць;

2. пайсці хістаючыся; пахіснуцца;

rozmowa ~ła się wokół czego — гаворка пайшла пра што

potoczysty

potoczyst|y

плаўны; гладкі;

tarcie ~e тэх. трэнне (церце) качэння

potok, ~u

м. паток; ручай, ручаіна;

potok górski — горны паток, горная ручаіна

potomek

м. патомак, нашчадак