Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aącdeęfhiklłnoóprstuwy-.
bcćdefghijklłmnńoprsśtuwzż

popielnica

ж.

1. арх. урна з прахам (з парэшткамі);

2. гл. popielniczka

popielniczka

ж. попельнічка, попельніца

popielnik

м.

1. папяльнік;

2. паддувала

popieranie

н. садзейнічанне; падтрымка

popieścić

зак. папесціць

popijać

незак.

1. запіваць;

2. папіваць

popiół, ~ołu

popi|ół

м.

1. попел;

2. ~oły мн. прах; парэшткі

popis, ~u

м. паказ, публічнае выступленне; дэманстрацыя;

pole do ~u — магчымасць (паказаць) праявіць сябе

popisać

зак. папісаць; напісаць

popisać się

зак. адзначыцца, вылучыцца, вызначыцца, праславіцца, паказаць (праявіць) сябе