Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aącdeęfhiklłnoóprstuwy-.
bcćdefghijklłmnńoprsśtuwzż

pożyczyć

зак.

1. komu пазычыць каму;

2. od kogo пазычыць у каго

pożyć

poży|ć

зак. пажыць;

on ~je jeszcze kilka lat — ён пражыве яшчэ некалькі год

pożyteczny

карысны

pożytek, ~ku

pożyt|ek

м. карысць; выгада;

odnosić ~ekz czego — атрымліваць карысць ад чаго;

z ~kiem dla kogo — з карысцю для каго

pożywić

зак. накарміць, пракарміць

pożywić się

зак.

1. паесці; падсілкавацца; падмацавацца;

2. пажывіцца, пакарыстацца

pożywienie

н. ежа, харч

pożywka

ж.

1. біял. пажыўнае асяроддзе;

2. перан. пажыва

pożywny

пажыўны