Verbum

obchodzić

obchodzi|ć

незак.

1. абыходзіць; рабіць абход;

2. абыходзіць; мінаць;

~ć ustawy — абыходзіць законы;

3. святкаваць; адзначаць;

4. цікавіць; закранаць;

to go nic nie obchodzić — гэта яго не тычыцца

obchodzić się

незак.

1. абыходзіцца з кім; адносіцца, ставіцца да каго;

2. z czym абыходзіцца з чым; карыстацца чым;

3. bez czego абыходзіцца без чаго;

4. czym задавольвацца чым

obchód, ~odu

obch|ód

м.

1. абход;

2. святкаванне;

organizować (urządzać) ~ody — арганізаваць (наладзіць) святкаванне

obciach, ~u

м. разм. кампраметацыя, сорам; паражэнне; правал; асечка;

zupełny obciach — поўны правал;

bez ~u — без ваганняў

obciąć

зак.

1. абрэзаць; абсячы;

2. перан. урэзаць; скараціць; зменшыць;

obciąć dochody — урэзаць даходы

obciągać

незак.

1. абцягваць, папраўляць;

obciągać ubranie — абцягваць (папраўляць) адзенне;

2. пакрываць, пацягваць;

obciągać krzesło skórą — абіваць крэсла скурай

obciągnąć

зак. абцягнуць; пакрыць, пацягнуць

obciążać

незак.

1. абцяжваць, абцяжарваць;

2. нагружаць;

3. бух. заносіць у дэбет;

obciążać czyje konto — дэбетаваць

obciążający

той, які абцяжарвае; абцяжарвальны;

obciążający materiał — абвінаваўчы матэрыял

obciążenie

н.

1. абцяжарванне; абцяжаранне;

obciążenie dodatkową pracą — абцяжарванне дадатковай працай;

2. тэх. нагрузка;

obciążenie zupełnie — поўная нагрузка;

obciążenie dopuszczalne — дапушчальная нагрузка;

3. бух. занясенне ў дэбет