chluba
chlub|a
ж. гонар; слава;
był on ~ą narodu — ён быў гонарам (славай) народа;
być ~ą rodziców — быць гонарам бацькоў;
przynosić ~ę — прыносіць славу
chlubić się
незак. kim/czym, z czego ганарыцца кім/чым
chlubny
chlubn|y
пахвальны; ганаровы;
~e świadectwo — пахвальная грамата
chlup
плюх; плясь;
zamyślił się i chlup w kałużę! — ён задумаўся і плясь у лужыну!
chlupać
chlup|ać
незак. пляскаць, плёскаць, хлюпаць, шлёпаць, булькатаць;
mleko ~ocze w bańkach — малако плёскае ў слоіках
chlupnąć
зак. пырснуць; хлюпнуць, плюхнуць
chlusnąć
chlusną|ć
зак. пляснуць, плёснуць; лінуць;
~ć na kogo błotem — абліць каго граззю;
wóźnica ~ł konia — вознік сцёбнуў (сцебануў) каня