Verbum

trzepaczka

ж.

1. выбівалка; прылада для выбівання (дываноў і да т.п.);

2. тэкст. трапло

trzepać

незак.

1. выбіваць (пыл);

2. біць; дубасіць;

3. тэкст. трапаць (лён);

4. махаць; біць;

trzepać ogonem (skrzydłami) — біць (махаць) хвастом (крыламі)

trzepak

м.; гл. trepaczka

trzepanie

н.

1. выбіванне (пылу);

2. тэкст. трапанне;

trzepanie lnu — трапанне лёну

trzepnąć

зак.

1. пляснуць; махнуць;

2. разм. пляснуць; трэснуць; ударыць;

trzepnąć po ramieniu — ляпнуць па плячы;

trzepnąć językiem (ozorem) — ляпнуць; балбатнуць

trzepot, ~u

м. трапятанне

trzepotać

незак. лопаць, трапятаць

trzepotać się

незак. трапятацца

trzepotanie się

н. трапятанне; дрыжанне; трымценне

trzeszczeć

незак. трашчаць;

~ał w szwach — трашчаў па швах;

żwir ~ał pod stopami — жвір храбусцеў пад нагамі