trzepać
1. выбіваць (пыл);
2. біць; дубасіць;
3.
4. махаць; біць;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
trzepać
1. выбіваць (пыл);
2. біць; дубасіць;
3.
4. махаць; біць;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)