Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

upominać

upomina|ć

незак. кніжн. kogo павучаць каго; рабіць заўвагі каму;

mama ~ła nas za trzymanie łokci na stole — мама рабіла нам заўвагі, каб не трымалі локці на стале

upominać się

незак.

1. o co дамагацца чаго, нагадваць аб чым;

2. заступацца за каго

upominek, ~ku

upomin|ek

м. падарунак; гасцінец;

otrzymała to w ~ku od ojca — яна атрымала гэта ў падарунак ад бацькі

upomnieć

зак. kogo зрабіць заўвагу каму

upomnieć się

зак. o kogo/co запатрабаваць каго/што; спагнаць (абяцанае)

upomnienie

upomnieni|e

н. напамін, напамінак;

udzielić ~a — зрабіць заўвагу

uporać się

upora|ć się

зак. даць рады чаму; управіцца, справіцца з чым; пераадолець што;

prędko ~ła się z robotą — яна хутка ўправілася з працай

uporczywość

ж. упартасць, настойлівасць

uporczywy

упарты, настойлівы

uporządkować

зак. упарадкаваць