uporać się

upora|ć się

зак. даць рады чаму; управіцца, справіцца з чым; пераадолець што;

prędko ~ła się z robotą — яна хутка ўправілася з працай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)