Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

upiąć

зак. прышпіліць; прыкалоць;

upiąć włosy — закалоць валасы

upić

зак.

1. адпіць;

2. kogo напаіць каго

upić się

зак. упіцца, напіцца

upiec

зак. спячы

upiec się

upie|c się

зак. спячыся;

~kło się — пашанцавала

upieczony

спечаны;

świeżo upieczony — новаспечаны

upierać się

незак.

1. упірацца;

2. перан. упірацца, упарціцца;

upierać się przy czym — упарта настойваць на чым

upierzenie

н. апярэнне (птушкі)

upiększać

незак. упрыгожваць, убіраць, аздабляць

upiększanie

н. упрыгажэнне, аздабленне