Verbum

uderzyć

uderzy|ć

зак.

1. ударыць; штурхнуць;

piorun ~ł — гром ударыў;

~ć w słabą stronę — закрануць слабы бок;

2. ударыць, стукнуць;

3. ударыць, забіць;

~ć na alarm — забіць трывогу;

4. перан. уразіць, здзівіць;

~ło mnie — мяне здзівіла (уразіла)

uderzyć się

uderzy|ć się

зак. ударыцца, стукнуцца;

~łem się w łokieć o biurko — я ўдарыўся (стукнуўся) локцем аб стол; я выцяў локаць аб стол

udko

н. кул. ножка (птушкі)

udławić się

зак. удавіцца, задавіцца

udo

н. сцягно

udobruchać

зак. уласкавіць, змякчыць

udobruchać się

зак. паласкавець, зміласцівіцца, памякчэць, удобрыцца

udogodniać

незак. рабіць больш выгодным, аблягчаць

udogodnić

зак. зрабіць больш выгодным, аблягчыць

udogodnienie

н. аблягчэнне, палягчэнне, палёгка