Verbum

tryper

м. мед. трыпер

Trypolis

м. г. Трыпалі

tryptyk

м. трыпціх

tryskać

незак.

1. біць (з сілай); біць струменем; струменіць; пырскаць;

iskry ~ją — іскры сыплюцца;

krew tryskać z rany — кроў з раны б’е [струменем]; кроў струменіць;

2. перан. пыхаць; патыхаць;

~ć energią (zdrowiem) — пыхаць энергіяй (здароўем)

trysnąć

зак. забіць крыніцай;

woda ~ęła ze skały — вада са скалы забіла крыніцай

tryton, ~u

трытон (Triturus L.)

трытон

tryumf, ~u

м.; гл. triumf

tryumfalny

гл. triumfalny

tryumfator

м.; гл. triumfator

tryumfować

незак.; гл. triumfować