Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

potęgować się

незак. узмацняцца, павялічвацца

potępiać

незак. асуджаць, ганіць, ганьбаваць

potępić

зак. асудзіць, зганіць

potępienie

н. асуджэнне, ганьбаванне

potępiony

асуджаны, зганены, зганьбаваны

potężny

магутны;

potężny gmach — вялізны будынак

potknąć się

зак.

1. спатыкнуцца;

2. перан. спатыкнуцца; схібіць; памыліцца

potknięcie

н. памылка; хіба

potłuc

зак.

1. разбіць; пабіць; перабіць; набіць;

2. разбіць; пабіць; выцяць;

potłuc kolano — разбіць калена;

3. пабіць; пакалаціць; адлупцаваць; збіць

potłuc się

potłu|c się

зак.

1. разбіцца; пабіцца;

~kły się talerze — пабіліся талеркі;

2. выцяцца, ударыцца;

~c się na schodach — выцяцца на сходах;

3. пабіцца (з кім)