Verbum

posiadać się

незак.

nie posiadać się z radości — не валодаць сабой ад радасці

posiadanie

н. уладанне; валоданне;

wejść w posiadanie — стаць (зрабіцца) гаспадаром

posiadłość

ж. нерухомая маёмасць; нерухомасць

posiąść

зак. авалодаць

posiec

зак. пасячы, пасекчы

posiedzenie

н. пасяджэнне;

za jednym ~m — за адзін раз; адным заходам

posiedzieć

зак. пасядзець

posiekać

зак.; гл. posiec

posilać się

незак. падмацоўвацца, падсілкоўвацца

posilić się

зак. падмацавацца, падсілкавацца