Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aącdeęfhiklłnoóprstuwy-.
bcćdefghijklłmnńoprsśtuwzż

pobłażać

незак. komu/czemu патураць каму/чаму; адносіцца паблажліва да каго/чаго;

pobłażać swawoli — патураць свавольству;

pobłażać nadużyciom — патураць злоўжыванням, адносіцца паблажліва да злоўжыванняў

pobłażanie

н. паблажлівасць; патуранне

pobłażliwość

ж. паблажлівасць, патуранне

pobłażliwy

паблажлівы

pobłądzić

зак.

1. заблукаць;

2. памыліцца; зрабіць памылку

pobłogosławić

зак. дабраславіць

pobocze

н. абочына; узбочча; край

poboczny

poboczn|y

пабочны;

zdanie ~e грам. даданы сказ

pobojowisko

н. поле бою; пабоішча

poborca

м. зборшчык (падаткаў і да т.п.)