Verbum

osobniczy

індывідуальны;

rozwój osobniczy біял. антагенез

osobnik

м.

1. біял. асобіна; індывід;

2. індывід; асоба; тып;

podejrzany osobnik — падазроны тып

osobno

асобна;

z ~a — паасобку; паасобна

osobność

ж. адасобленае месца;

na ~ci — а) убаку; асобна;

сам на сам

osobny

асобны;

osobny pokój — асобны пакой

osobowość

ж. індывідуальнасць; асоба;

osobowość prawna юр. праваздольнасць;

niezwykła osobowość — незвычайная індывідуальнасць

osobowy

1. грам. асабовы;

zaimek osobowy — асабовы займеннік;

2. асабовы;

skład osobowy — асабовы склад (састаў);

3. пасажырскі;

pociąg osobowy — пасажырскі цягнік;

samochód osobowy — легкавы аўтамабіль; легкавік, легкавушка

osocze

н. фізіял. плазма

osoka

ж. бат.

1. асака (Carex L.);

2. разак (Stratiotes L.)

ж. паляўн. аблава, загон, оступ

osolić

зак. пасаліць