Verbum

podniecić

зак.

1. распаліць;

2. узбудзіць

podniecić się

зак. узбудзіцца, распаліцца; усхвалявацца

podniecony

узбужданы; распалены

podniesienie

н.

1. узвышэнне;

2. павышэнне, падняцце;

podniesienie stopy życiowej — павышэнне жыццёвага ўзроўню;

głosować przez podniesienie rąk — галасаваць падняццем рук

podnieść

зак.

1. паднесці, падняць; ускінуць;

podnieść zagadnienie — узняць праблему (пытанне);

2. павысіць; павялічыць;

podnieść głos — павысіць голас;

podnieść cenę — павысіць цану;

3. мат. узвесці;

podnieść do potęgi — узвесці ў ступень

podnieść się

зак.

1. падняцца, устаць; узвіцца;

2. падняцца; павысіцца

podnieta

ж.

1. штуршок; стымул; імпульс;

2. узбуджаны стан; узбуджанасць;

3. фізіял. раздражняльнік

podniosłość

ж. прыўзнятасць; урачыстасць

podniosły

узвышаны; прыўзняты; урачысты;

podniosły nastrój — прыўзняты настрой

podniszczony

падношаны, ношаны