Verbum

dziurkacz

м. перфаратар; дзіркакол; дзіракол

dziurkować

незак. перфараваць; прабіваць (білеты, талоны і да т.п.)

dziurkowany

перфараваны; дзірчасты; дзіркаваты

dziurkowaty

порысты

dziw, ~u

м.

1. дзіва, цуд;

istne ~y — сапраўдныя цуды (дзівосы);

dziw bierze — дзіва бярэ;

2. дзіўна;

nie dziw że ... — не дзіўна, што ...; нічога дзіўнага, што ...

dziwactwo

н. дзівацтва

dziwaczeć

незак. рабіцца дзіваком

dziwaczny

дзівацкі, дзівакаваты

dziwaczyć

незак. дзівачыць

dziwadło

н.

1. дзівак; хадзячы анекдот;

2. пачвара; страшыдла, страхоцце;

3. дзіва; цуд