dziać
незак. вязаць, плесці (пруткамі або кручком)
dziać się
незак. адбывацца, рабіцца, дзеяцца;
co tu się dzieje? — што тут робіцца (дзеецца)?;
co się z tobą dzieje? — што з табой робіцца (дзеецца)?; што з табой?;
działo się coś niezrozumiałego — адбывалася нешта незразумелае;
niech się dzieje co chce — што будзе, тое будзе
dziad
м.
1. дзед, дзядуля; стары; продак;
2. разм. жабрак;
3. ~y мн. Дзяды;
z ~a pradziada — ад дзядоў прадзедаў; здаўна;
zejść na ~y — пайсці з торбамі; дайсці да жабрацтва
dziadek
dziad|ek
м.
1. дзядуля, дзядуня; дзядок; стары;
2. жабрак; старац;
3. ~kowie — дзед і баба; дзядуля і бабуля;
~ek do orzechów — шчыпцы для арэхаў;
~ek kościany — вельмі худы чалавек; худэрба; сухарэбрык; кашчэй
dziadostwo
dziadostw|o
н.
1. разм. ламачча, старызна;
2. разм. галеча;
żyć w ~ie — жыць у галечы;
3. разм., пагард. зборн. галадранцы; люмпен
dziadować
незак. жабраваць; бедаваць
dziadowizna
ж. дзедаўшчына (спадчына ад дзеда)
dziadowski
1. дзядулеў, дзедаў;
2. старэчы;
3. жабрацкі;
rozpuszczony jak bicz dziadowski — распусціўся як старэчая (дзедаўская) пуга